Tijdens mijn groepsreis door Argentinië en Chili in november 2010 heb ik samen met de groep naast de hoofdsteden Santiago de Chile (Chili) en Buenos Aires (Argentinie), ook het prachtige Patagonië bezocht. Patagonië is een groot gebied wat zich uitstrekt over beide landen, beginnend ter hoogte van de Colorado-rivier en eindigend in het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika. Dit gebied bezit een bijzonder mooie natuur variërend van gigantische gletsjers tot robuuste hoge bergen en van prachtig turquoise gekleurde meren tot uitgestrekte steppegebieden waar je een leeg landschap treft met af en toe een haciënda of estancia. Tijdens mijn rondreis ben ik echt verknocht geraakt aan Patagonië. De verscheidenheid in landschap maken dit gebied tot een prachtige brok natuur! Ik ga altijd op reis met de gedachte dat ik van een land of gebied zoveel mogelijk wil zien, ik ben er tenslotte maar één keer, althans daar ga ik vanuit. Met een volgende reis ontdek ik het liefst weer een ander land of gebied. Patagonië vormt echter een uitzondering op deze regel: ik zou de reis die ik gemaakt heb zo nog wel een keer weer over willen doen, zo mooi vind ik het! 😀 Als ik er aan denk dan begint het gelijk alweer te kriebelen om er naar toe te gaan. Doordat Patagonië heel veel natuurschoon kent, heeft het gebied ook heel veel nationale parken. Ik zet graag mijn 3 favorieten voor je op een rijtje!
1. Los Glaciares N.P.
Dit nationaal park, wat sinds 1981 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat, heeft zijn naam te danken aan het feit dat 30% van dit park uit ijsvlakte bestaat. Tevens is dit, buiten Antarctica, de grootste ijsvlakte op aarde! Het park bezit enorm veel gletsjers, maar liefst 47 grote en 200 kleine. Verder kent dit nationaal park bossen, meren (waaronder het Argentino- en Viedma-meer) en vele hoge bergen waaronder de Cerro Fitzroy (3.405 meter), de Cerro Torre (3.100 meter) en de Cerro Norte (2.950 meter).Tijdens onze reis hebben we in dit nationaal park verschillende activiteiten ondernomen. Zo hebben we vanuit het plaatsje El Chaltén een zware, maar mooie wandeling gemaakt via de prachtige vallei van de Chorillo del Salto naar de groene Laguna de los Tres.
Tijdens deze wandeling heb je mooie uitzichten op de verschillende pieken van het Fitzroy gebergte. Met recht behoort deze hike tot één van de mooiste van dit gebied. We besluiten onze weg te vervolgen en maken een pittige klim. Deze 2 uur durende klim brengt ons naar de Laguna Capri. Eenmaal boven worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht over het gebied.
Ook hebben we op een echte gletsjer gelopen, op de Viedma-gletsjer wel te verstaan: een bijzondere ervaring! Na eerst over morenen te hebben gelopen, worden de crampones (stijgijzers) ondergebonden en wandelen we over het gletsjerijs. We nemen de omgeving in ons op en genieten volop van deze ware belevenis. Het is wit van het ijs om ons heen en de wolkenpartijen zijn ook prachtig. Deze wandeling wordt traditioneel afgesloten met een Baileys on the Rocks: een glas Baileys met ijs van de gletsjer!
Een spectaculaire boottocht laat ons nog meer gletsjers zien. Zo varen we richting de Upsala-gletsjer, waarbij we gigantische ijsblokken tegenkomen: een prachtig gezicht! Ook de Spegazzini- en Perito Moreno-gletsjer passeren de revue. De Spegazzini-gletsjer wordt gevormd door drie verschillende ijsrivieren waarvan de spectaculairste uiterst rechts ligt en als een waterval van ijs langs de bergwand kleeft. Het is werkelijk uitzonderlijk mooi om dit van zo dichtbij te mogen aanschouwen! De Perito Moreno-gletsjer, de bekendste van de drie, heeft met 70 tot 100 meter hoogte één van de hoogste ijswanden ter wereld! De ijsmassa is echt overweldigend. Via verschillende wandelpaden is deze gletsjer van alle kanten te bewonderen. Overigens valt deze gletsjer, hoe gek ook, te beluisteren. Het blauw spiegelende ijs steunt en kraakt al miljoenen jaren onder zijn eigen gewicht van miljarden tonnen. Er breken voortdurend stukken ijs van de gletsjer, die zich met donderend geraas en een regen van ijssplinters in het gletsjer-meer storten: machtig! 😀
2. Torres del Paine N.P.
Dit nationaal park, wat door UNESCO in 1978 is aangewezen als World Biosphere Reserve, ligt in het zuiden van Chili en heeft zijn naam te danken aan de wereldberoemde Torres. Deze drie wereldberoemde granieten rotstorens zijn 12 miljoen jaar oud en hebben aan hun voet een kleine lagune. Het Torres del Paine N.P. is één van de spectaculairste natuurgebieden in Zuid-Amerika. Met 181.000 ha omspant het maar liefst vier verschillende vegetatiezones. Het park staat bekend om z’n majestueuze bergen en rotsen die ongenaakbaar uit de aarde oprijzen, onderbroken door felblauwe meren, gletsjers, watervallen en rivieren: spectaculair!
We hebben in dit nationaal park twee lange, maar mooie wandelingen gemaakt. De bergen van Torres del Paine N.P. lijken een onneembare vesting, maar dankzij een prachtig stelsel van wandelpaden is dit park juist prima te voet te bewandelen. Onze eerste wandeling is maar liefst 24 km, waar we met pauzes zo’n 9 tot 11 uur mee bezig zijn. We wandelen van de Refugio Paine Grande (een refugio is een soort berghut) naar de Refugio Torres. De ‘Sendero Paso los Cuernos’ leidt ons door toendra-achtig grasland langs ‘los Cuernos’, een prachtig bergmassief. Tijdens deze tocht ontdekken we ook waarom het woord ‘Paine’ (het lokale indiaanse woord voor ‘blauw’) aan de naam van het park is toegevoegd: overal liggen schitterende turquoise gekleurde bergmeren, en ons pad volgt de oevers van twee ervan, het Lago Skottsberg en het Lago Nordenskjold. Met uitzicht op de Frances-gletsjer en pieken van tegen de 3.000 meter, de wind en de berglucht, gaan we hier helemaal op in een overweldigend grootse natuur! Onderweg zien we guanaco’s en nandoes lopen. Ook zien we enkele condors overvliegen.
De tweede wandeling brengt ons naar de Torres, waarnaar het park dus is vernoemd. Deze pittige dagwandeling begint bij de Refugio Torres. De tocht is 18 km lang en duurt met pauzes ca. 6 tot 8 uur. Eerst stijgt het pad, verderop lopen we over smalle paadjes, gedeeltelijk door een kaal en ongenaakbaar landschap dat overgaat in een bosachtige omgeving. Het laatste uurtje wandelen we steil omhoog over oeroude morenen. Het uitzicht op de Torres is echt adembenemend!
3. Tierra del Fuego N.P.
Dit nationaal park, opgericht in 1960, ligt in Argentinië vlakbij Ushuaia, de zuidelijkste stad ter wereld. Tierra del Fuego N.P. heeft zijn naam te danken aan de Portugese ontdekkingsreiziger Magelhaes. Hij voer in het jaar 1520, op zoek naar een doorgang naar Indië, door de smalle zeestraat tussen Vuurland en het vaste land en noemde het gebied ‘Tierra de los Fuegos’, naar de vele vuren die de indianen hier stookten. Per ‘Tren del Fin del Mundo’ (trein naar het einde van de wereld), een toeristische stoomtrein met een spoorlengte van 5 km, is dit park te bereiken. Eenmaal in het park kun je hier prachtige wandelingen maken en de ruige natuur van Vuurland ontdekken.
Zelf ontdekken we dit nationale park. ook door het maken van een mooie wandeling. De wandeling biedt ons prachtige uitzichten over het Beagle-kanaal en zijn fjorden, waar grote kolonies zeevogels broeden. De natuur is hier echt ruig en de zuidelijke wind van Antarctica ruist langs onze oren. Uiteraard bezoeken we ook het meest zuidelijke postkantoor ter wereld, waar we een stempel in ons paspoort laten zetten.
Ook maken we een bijzondere boottocht over het Beagle-kanaal en varen we langs Isla de Los Lobos en Isla de Los Pájaros, het zeeleeuw- en vogeleiland. Zelfs van een afstand kun je deze dieren ruiken. Ook varen we langs de beroemde Les Eclaireurs-vuurtoren. Al met al is dit een mooie ervaring op een zeer tot de verbeelding sprekend kanaal waar het qua weer ook nog wel eens kan spoken. We bezoeken ook ‘haciënda Harberton’, een boerderij aan het kanaal gelegen en met haar eigen pinguïnkolonie.
Je kan gerust zeggen dat je in dit nationaal park alle vier seizoen in het jaar op één dag kunt treffen. Het ene uur waait het als storm, het andere uur schijnt de zon of zie je een regenboog verschijnen en weer een uur later kan het water met bakken uit de lucht vallen of spontaan gaan sneeuwen. Het weer kan hier echt in no time omslaan! Een goede manier om je voor een wandeling in dit park geschikt te kleden bestaan dan ook haast niet.. 😉
Adembenemend! Ga snel al je foto’s bekijken!
Jah mooi hè! 🙂 Het is echt een prachtig gebied en zooo afwisselend!
Heel erg mooi, zo divers!
Jah Eva, het is er echt prachtig, echt een aanrader als je van natuur houdt! 🙂
Wat een ontzettend moooooie foto’s Sieds! Hier en daar herken ik wel wat van West-Canada. Vooral wat betreft de felblauwe meren en natuurlijk de bergen. Maar toch is Patagonië ook weer heel anders. Rauwer en ruiger. Het gebied komt steeds hoger op mijn wishlist! Was november een goede tijd om dit gebied te bezoeken? En hoe lang was je er?
Dank je Marcella. Het was ook zo’n gave reis!! Dit is nog steeds één van mijn favoriete reizen tot nu toe. Ik denk ook wel dat er vergelijkingen zijn met West-Canada. Het landschap is heel afwisselend en dat maakt het zo mooi, echt een aanrader als je van natuur houdt. November is heel geschikt, je hebt dan grote kans om walvissen te zien bij Peninsula Valdés en de jonge pinguïns bij Punta Tombo kruipen dan net uit hun ei, ook een bijzonder gezicht. Voor der rest is november ook een uitstekende maand om Patagonië te bezoeken. Ik was er 28 dagen.
Wat mooi is het daar! Wij willen al een tijd die kant uit, maar op onze wereldreis hebben we deze keer nog voor Australië en Myanmar gekozen want dat wilde ik zo graag.. Ik herken er ook wel iets van Canada in; dat ruige met die blauwe meren en die gletsjers. Volgende keer echt maar eens die kant uit!
Het is er prachtig Ivonne, zo gaaf! Nog steeds behoort Patagonië tot één van mijn favoriete bestemmingen. Ik ben zelf nog niet in Canada geweest, maar ik denk wel dat je wel gelijk hebt dat het vergelijkbaar is. Australië en Myanmar, dat lijken mij ook twee hele mooie bestemmingen, vooral Australië staat hoog op mijn wishlist! 🙂